کشمکش در گروه هفت - وبلاگ لاراول

به گزارش وبلاگ لاراول، اروپایی ها (فرانسه، آلمان، بریتانیا و ایتالیا) دوست داشتند که بازی خودشان را با این اسناد انجام دهند و امریکا را وادار نمایند دست به انتخاب های سخت بزند؛ یعنی یا مجبور گردد از اصول اصلی سیاست های خود عقب نشینی کند یا اینکه در چنین اجلاسی منزوی به نظر برسد.

از نظر بیشتر دیپلمات های حرفه ای و کارکشته، منزوی شدن بدتر از مرگ است و به همین دلیل به نظر می رسید که امتیاز دادن در مقایسه با انزوا، گزینه معقول تری باشد. سرنوشت دیگری که اروپایی ها نمی توانستند حتی فکرش را هم بنمایند این بود که کلاً بیانیه پایانی نداشته باشیم. اما اگر بیانیه پایانی ای وجود نداشته باشد مثل این است که اصلاً اجلاسی برگزار نشده است و این می توانست برای همه اتفاق بسیار بدی باشد. به همین دلیل رهبران دیگر هم به جای لذت بردن از تئاتر و نمایش های سیرک دوسولی، حمله به ترامپ و هیأت امریکایی را آغاز کردند. آنها مدعی بودند که طرف امریکایی درباره بیانیه و اسناد پایانی اجلاس موضع سرسختانه و افراطی اتخاذ نموده است. در جریان ضیافت شام هم مشاجرات زیادی رخ داد از جمله رهبران دیگر کشورها با پیشنهاد بد و ناقص ترامپ برای بازگرداندن روسیه به جمع کشورهای صنعتی مخالفت کردند و حتی در مقاطعی فضا به نوعی بی ادبانه و تمسخرآمیز شد. از آنجا که از دهه 1970 و از زمان تشکیل گروه 7 قرار بر این بوده که این مجمع بیشتر وقت خود را صرف مسائل مالی کند، لذا بیشتر کارهای تخصصی بر عهده لَری کادلو رئیس شورای اقتصاد ملی امریکا بود و نماینده امریکا در بخش تهیه پیش نویس بیانیه و اسناد پایانی و همچنین همکاران وی در بخش اقتصاد بین الملل به طور مشترک به من و کادلو گزارش می دادند.

ترامپ باید به سایر رهبران می گفت؛ موضوع پیش نویس بیانیه و اسناد اجلاس را به کارشناسان و نمایندگان خود واگذار کنیم تا در طول شب روی آن کار نمایند. اما از آنجا که او همواره خود را جوش دهنده معاملات می دانست، پیشنهاد داد که سران هفت کشور در یکی از سالن ها جلسه بگذارند و موضوع را خودشان نهایی نمایند. در این مقطع کادلو هم به جمع مقامات پیوست و از آنجا که فکر می کرد در مسائل مالی بین المللی رابطه نزدیکی با رهبران اروپایی دارد، شاید بتواند کاری بکند. کلی که نگران شده بود، حدود ساعت 10 و نیم شب کسی را به دنبال من فرستاد. من به سمت محل حضور هیأت ها روان شدم، وقتی رسیدم، کلی داشت خارج می شد؛ واقعاً فاجعه است. چند دقیقه که به دور و اطراف خود نگاه کردم دیدم واقعاً راست می گوید؛ فاجعه بود. گروه سران روی مبل ها و جایگاه های گرانقیمت نشسته بودند و چندین نفر از مشاوران و دستیاران آنها هم دور و برشان پرسه می زدند. بعید بود نتیجه خوبی از این فضا بیرون بیاید. ترامپ بسیار خسته به نظر می رسید، البته سایر رهبران هم شرایط مشابهی داشتند، به استثنای ترودو و مکرون و مشاوران شان که به خاطر پیش بردن خوب برنامه ها و سیاست هایشان کاملاً سرحال بودند. حس عجیبی داشتم، انگار همه چیز برایم آشنا بود و قبلاً تجربه نموده بودم؛ من طی سال های طولانی بواسطه کارم بارها درگیر چنین جلسات و بحث های خسته نماینده بودم. ، ایران